சென்னையில் நடுத்தரக் குடும்பத்தில் பிறந்த முகுந்த் வரதராஜன் (சிவகார்த்திகேயன்) ராணுவத்தில் சேர விரும்புகிறார். அவனது தாய் கீதா (கீதா கைலாசம்)க்கு அதில் விருப்பமில்லை. ஆனால் முகுந்தை ஆதரிப்பது காதலி இந்து ரெபேக்கா (சாய் பல்லவி). ராணுவத்தில் சேர்ந்து காஷ்மீர் செல்லும் முகுந்த் கேப்டன் மற்றும் மேஜர் போன்ற உயர் பதவிகளை அடைகிறார்.
முகுந்துடனான அவளது காதலை சிந்துவின் பெற்றோர் எதிர்த்தனர், ஆனால் அவள் அதை முறியடித்து அவர்களின் சம்மதத்துடன் திருமணம் செய்து கொள்கிறாள். அவர்களுக்கு ஒரு பெண் குழந்தை பிறக்கிறது. 44-வது ராஷ்டிரிய ரைபிள்ஸ் தலைவராக நியமிக்கப்பட்ட முகுந்த், தெற்கு காஷ்மீரில் தீவிரவாதத்திற்கு எதிரான போரில் மரணம் அடைவதைப் பற்றிய படம்.
காஷ்மீரில் தீவிரவாதிகளுக்கு எதிரான போரில் உயிரிழந்த மேஜர் முகுந்த் வரதராஜனின் வாழ்க்கை சம்பவங்களை மையமாக வைத்து இந்தப் படத்தை இயக்கியிருக்கிறார் ராஜ்குமார் பெரியசாமி. தெரிந்த சம்பவங்களின் அடிப்படையில் திரைப்படங்கள் உருவாகும்போது கதையை இறுதிவரை சுவாரஸ்யமாக வைத்திருப்பது மிகப்பெரிய சவாலாக உள்ளது. ராஜ்குமார் பெரியசாமி சிரமமின்றி கையாண்டுள்ளார்.
முகுந்தின் மனைவி இந்துவின் பார்வையில் சொல்லப்பட்ட கதை, இருவருக்குள்ளும் காதல் மற்றும் உணர்ச்சிப் பரிமாற்றங்களின் தருணங்களை வலியுறுத்துகிறது. இந்தக் காட்சிகள் ஒவ்வொன்றும் ரசனையாகவும் அந்தரங்கமாகவும் இருக்கிறது. அதே சமயம் ராணுவ வீரர்களின் ஒழுக்கம், தியாகம், அர்ப்பணிப்பு, போர்த்திறன், இழப்புகள் போன்றவற்றை பார்வையாளர்களுக்கு புரிய வைக்கிறது படம்.
காஷ்மீர் எல்லையில் ராணுவம் செயல்படும் விதம், அங்குள்ள சவால்கள், தீவிரவாதத்தால் காஷ்மீர் மக்களுக்கு ஏற்படும் பிரச்னைகள் என செய்திகளில் கேட்கும், படிக்கும் விஷயங்களை அருகிலிருந்து பார்க்கும் உணர்வைத் தருகிறது படம். பெரும்பாலான காஷ்மீரிகள் அமைதிக்கு அழைப்பு விடுத்து ராணுவத்தை ஆதரிக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தியதற்காக இயக்குனர் பாராட்டப்பட வேண்டியவர், சிலர் காஷ்மீரில் சுதந்திரத்திற்காக போராடுவதாக கூறிக்கொள்ளும் தீவிரவாதிகளுக்கு ஆதரவு தெரிவிக்கின்றனர்.
முகுந்த் வரதராஜனின் பெற்றோர், மனைவி, மகளுக்கு இடையே நடக்கும் அன்பான பரிமாற்றங்களின் காட்சிகள் மனதைக் கவரும். குறிப்பாக முகுந்துக்கும் இந்துவுக்குமான பந்தத்தை பார்வையாளர்கள் உணர வைப்பதே இந்தப் படத்தின் உயிர்நாடி. முகுந்த் ராணுவத்தில் சேர முதன்முறையாக ரயிலில் ஏறும் போது, தன் பெற்றோர், தோழி, சகோதரிகளிடம் விடைபெற்றுச் செல்லும் போது கண்ணீரின்றி யாராலும் கடந்து செல்ல முடியாது.
போர்க் காட்சிகள் உற்சாகத்தைக் கூட்டினாலும், அவை ஒரே மாதிரியாக இருப்பது போல் உணராமல் இருக்க முடியாது. இரண்டாம் பாதியில் படத்தின் நீளத்தை கொஞ்சம் குறைத்திருக்கலாம். சிவகார்த்திகேயனுக்கு இது வாழ்நாள் பாத்திரம். சண்டைக் காட்சிகளில் வரதராஜனின் வீரத்தையும் தியாகத்தையும் தனது அதிரடியான தோற்றத்தாலும், கச்சிதமான நடிப்பாலும், கடின உழைப்பாலும் வெளிப்படுத்தி வெற்றி பெறுகிறார் முகுந்த். சாய் பல்லவியின் அற்புதமான நடிப்பு இந்தப் படத்தைத் தாங்கி நிற்கும் மற்றொரு தூண். ஒரு புன்னகை, ஒரு சிரிப்பு, ஒரு அழுகை, ஒரு வசனத்தின் உச்சரிப்பு ஒவ்வொரு உணர்ச்சியிலும் வாழ்க்கையில் மின்னுகிறது.
முகுந்தின் உயர் அதிகாரியாக ராகுல் போஸ், அம்மாவாக கீதா கைலாசம், விக்ரம் சிங்காக புவன் அரோரா என அனைத்து துணை கதாபாத்திரங்களும் தனித்து நிற்கின்றன. ஜி.வி.பிரகாஷின் இசை ‘ஹே மின்னேலே’ இன்பம். பின்னணி இசை காட்சியமைப்பை நிறைவு செய்கிறது.
சாய்வின் ஒளிப்பதிவு கண்ணுக்கு இதமாக இருக்கிறது. காஷ்மீரில் ஆக்ஷன் காட்சிகள் அபார முயற்சியைக் காட்டுகின்றன. நாட்டையும், தனக்கு உறுதுணையாக இருந்த குடும்பத்தையும் காக்க தன் இன்னுயிரை தியாகம் செய்த ராணுவ மேஜர் ஒருவரின் தியாகத்திற்கு இந்த ‘அமரன்’ உரிய மரியாதை செலுத்தியுள்ளார்.
