சிவகார்த்திகேயன் கூட்டணியில் மீண்டும் முருகதாஸ் இணைந்தாரா?

‘ரமணா’, ‘கஜினி’, ‘துப்பாக்கி’ போன்ற தமிழ் சினிமாவின் தவிர்க்க முடியாத படங்களை வழங்கிய ஏ.ஆர். முருகதாஸ், தமிழில் கடைசியாக நடித்த ‘சர்கார்’ மற்றும் ‘தர்பார்’ படங்களால் எதிர்பார்த்த வெற்றியைப் பெறவில்லை. சமீபத்தில் சல்மான் கானுடன் ‘சிக்கந்தர்’ என்ற இந்திய படத்தை இயக்கினார். மிகவும் எதிர்பார்க்கப்பட்ட இந்தப் படம் மிகப்பெரிய தோல்வியைத் தழுவியது. ஒரு திடமான மறுபிரவேசம் செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கும் முருகதாஸ், ‘அமரன்’ படத்தின் வெற்றியின் உச்சத்தில் இருந்த சிவகார்த்திகேயனை வைத்து ‘மதராசி’ படத்தை இயக்கியுள்ளார்.

இந்தப் படத்தின் மூலம் முருகதாஸ் தனக்கு மிகவும் தேவையான ‘மதராசி’யைக் கொடுத்தாரா என்று பார்ப்போம். துப்பாக்கி கலாச்சாரத்தை அறிமுகப்படுத்தும் நோக்கில் துப்பாக்கிகள் நிறைந்த ஐந்து கண்டெய்னர் லாரிகளுடன் ஒரு கும்பல் தமிழ்நாட்டிற்குள் நுழைவதாக NIA அதிகாரி பிஜு மேனனுக்கு தகவல் கிடைக்கிறது. அதிகாரிகள் அவர்களைத் தடுக்கத் தவறிவிடுகிறார்கள். ஆயுதங்கள் அடங்கிய கொள்கலன்கள் ஒரு எரிவாயு தொழிற்சாலைக்கு கொண்டு செல்லப்படுகின்றன.

மறுபுறம், காதல் தோல்வியால் தற்கொலைக்கு முயற்சிக்கும் ரகு (சிவகார்த்திகேயன்), NIA அதிகாரி பிஜு மேனன் அனுமதிக்கப்பட்ட அதே மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்படுகிறார். துப்பாக்கி கடத்தல் கும்பலைப் பிடிப்பது சாத்தியமில்லை என்பது தெளிவாகத் தெரிந்ததும், தொழிற்சாலையை வெடிக்க வைக்க இறக்க விரும்பும் ஒரு ஹீரோவைப் பயன்படுத்த NIA திட்டமிட்டுள்ளது. இதற்காக, ஹீரோவை தயார் செய்து அங்கு அனுப்புகிறார்கள். அதிகாரிகள் சொல்வதை ஹீரோ நிறைவேற்றுகிறாரா இல்லையா என்பதுதான் ‘மதராசி’ படத்தின் திரைக்கதை.

படம் ஒரு பரபரப்பான அதிரடி காட்சியுடன் தொடங்குகிறது. வித்யுத் ஜம்வால் மற்றும் ஷபீர் கல்லரக்கல் ஆகியோர் தங்களைத் தடுக்க வரும் போலீஸ் அதிகாரிகளுடன் சண்டையிடும் காட்சி உலகத் தரம் வாய்ந்தது. அந்தக் காட்சியின் ஸ்டண்ட் கலைஞர்களும் ஒளிப்பதிவாளரும் ஹாலிவுட் படங்களை மிஞ்ச கடுமையாக உழைத்துள்ளனர். இவ்வாறு பார்வையாளர்களின் ஆர்வத்தைத் தூண்டி, முக்கிய கதையில் நுழையும் படம், அடுத்தடுத்த காட்சிகளில் எழுந்து நிற்க போராடுகிறது. ஒரு பரபரப்பான ஆக்‌ஷன் காட்சிக்குப் பிறகு அடுத்த காட்சி ஒரு காதல் தோல்வி பாடல்.

NIA உயர் அதிகாரி பிஜு மேனன் அனுமதிக்கப்பட்ட அதே மருத்துவமனையில் சிவகார்த்திகேயன் தற்கொலைக்கு முயற்சிக்கும் வரை. சிவகார்த்திகேயன் பிஜு மேனனைத் தேடிச் சென்று, அதற்கு எந்த சம்பந்தமும் இல்லாமல் தனது கதையைச் சொல்வது நம்பும்படியாக இல்லை. குறிப்பாக, சிவகார்த்திகேயன் – ருக்மிணி வசந்த் காதல் காட்சிகள் படத்திற்குப் பொருந்தவே இல்லை. இயக்குனர் முருகதாஸ், “நான் ‘கஜினி’ வகை காதல் காட்சிகளை வைப்பேன்” என்று கூறி, எந்த உயிரும் இல்லாத காட்சிகளை எழுதியுள்ளார்.

‘கஜினி’ போலவே, ஹீரோவுக்கும் இதில் ஒரு பிரச்சனை இருக்கிறது. ஆனால் அது பார்வையாளரை எந்த வகையிலும் பாதிக்காது. அதற்கான பின்னணியும் வலுவாக இருந்தாலும். அது சொல்லப்பட்ட விதம் கவர்ச்சிகரமானதாக இல்லை. படத்தின் முதல் அரை மணி நேரத்தில் மூன்று பாடல்கள் இருப்பது திரைக்கதையில் சாராம்சம் இல்லை என்பதைக் காட்டுகிறது. படத்தின் ஒரு காட்சியில், ஒரு பூகம்பம் ஏற்படுகிறது, சிவகார்த்திகேயன் பணிபுரியும் அலுவலகத்தில் உள்ள அனைவரும் சாலைக்கு ஓடுகிறார்கள். அந்த நேரத்தில், அனைவரும் தங்கள் வீடுகளுக்கு போன் செய்து பேசுகிறார்கள். சிவகார்த்திகேயனும் யாரும் இல்லை என்று பாசாங்கு செய்கிறார், போனை காதில் வைத்துக்கொண்டு தான் இல்லை என்று பாசாங்கு செய்கிறார்.

திடீரென்று, அனைவரின் சிக்னல் அணைந்துவிடும். ஆனால் சிவகார்த்திகேயன் மட்டுமே பேசிக்கொண்டே இருக்கிறார். உடனடியாக, பூகம்பம் நடந்ததை அனைவரும் மறந்துவிட்டு, சிவகார்த்திகேயனை கேலி செய்கிறார்கள். உணர்ச்சிவசப்படுதல் என்ற பெயரில் இதயத்தை முழுவதுமாக நக்க வைக்கப்படும் ஒரு காட்சி. காரணம், படத்தில் ஹீரோவின் வேலை மற்றும் அலுவலகம் பற்றிய ஒரு காட்சி கூட இல்லை. நாயகி ருக்மிணி வசந்த் லிவிங்ஸ்டன் வீட்டை எப்படிக் கண்டுபிடிப்பார்? மனநலம் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு ஹீரோ ஒரு நிறுவனத்தில் எப்படி வேலை செய்கிறார்? சிவகார்த்திகேயனுடன் பிரிவதற்கு கதாநாயகியின் காரணம் நிறைய அபத்தங்கள்.

படத்தின் இடைவேளை காட்சி பார்வையாளர்களின் கைதட்டலைப் பெறும் அளவுக்கு சிறப்பாக எழுதப்பட்டுள்ளது. படம் முழுவதும் சிவகார்த்திகேயனின் ஆன்லைன் கவுண்டர்கள் சுவாரஸ்யமாக உள்ளன. நாயகனாக சிவகார்த்திகேயன் சிறப்பாகச் செய்துள்ளார். விபத்தில் பாதிக்கப்பட்டவர்களை ஒவ்வொன்றாக அவர் சுமந்து செல்லும் காட்சியில் அவரது நடிப்பு மிகவும் சிறப்பாக உள்ளது. ருக்மணி வசந்த் கதாநாயகி. நடிப்பதற்கு அதிக வாய்ப்புகள் இல்லை. இருப்பினும், படம் முழுவதும் அவர் ஈர்க்கிறார். பல வருடங்களுக்குப் பிறகு தமிழுக்குத் திரும்பிய பிஜு மேனன், வழக்கம் போல் தனது சீரியஸ் நடிப்பை கச்சிதமாகச் செய்துள்ளார்.

அனிருத்தின் இசையும் பாடல்களும் ஒரு பெரிய ஏமாற்றம். சமீபத்தில் வெளியான சில படங்கள் எப்படி இருந்தாலும், அனிருத் தனது வேலையைச் சரியாகச் செய்து வருகிறார். ஆனால், இங்கே நினைவில் கொள்ள பாடல்களோ பின்னணி இசையோ இல்லை என்பதுதான் உண்மை. ஒளிப்பதிவாளர் சுதீப் எலமோனின் கடின உழைப்பு ஒவ்வொரு பிரேமிலும் தெரிகிறது. ஸ்டண்ட் இயக்குனர் கெவின் குமாரின் சண்டைக் காட்சிகள் அனல் பறக்கின்றன. முழு படமும் அவர்கள் நான்கு அல்லது ஐந்து நல்ல காட்சிகளை எழுதி, பின்னர் அவசரமாக அதற்கான திரைக்கதையை எழுதி முடித்தது போல் உணர்கிறது. தொடக்க ஸ்டண்ட் காட்சியிலும் இடைவேளையிலும் செலுத்தப்பட்ட முயற்சி மற்றும் புத்திசாலித்தனத்துடன் திரைக்கதை பொருந்தியிருந்தால், இந்த ‘மதராசி’ மற்றொரு ‘கஜினி’ அல்லது ‘துப்பாக்கி’யாகக் கொண்டாடப்பட்டிருக்கும்.