உலகின் உயர்ந்த மலைத் தொடராக கருதப்படும் இமயமலை, தற்போது பருவநிலை மாற்றத்தின் கடும் தாக்கத்தால் பாதிக்கப்பட்டு வருகிறது. இந்த மலைத்தொடரில் அமைந்துள்ள பனிப்பாறைகள் வேகமாக உருகி வருகின்றன. இது, உலகளவில் சுமார் 200 கோடி மக்களுக்கு முக்கியமான நீர் ஆதாரமாக விளங்கும் ஆறுகளின் நிலைக்கு நேரடி பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் சூழலை உருவாக்கியுள்ளது.
பருவநிலை மாற்றத்தால் வானிலை மிகவும் மோசமாக மாறி வருகிறது. ஒரு புறம் கடுமையான வெப்பம், மறுபுறம் தொடர் மழை, வெள்ளம் போன்ற இயற்கை பேரழிவுகள் அதிகரித்து வருகின்றன. இந்நிலையில், இமயமலையின் ஒரு பகுதியாகும் இந்து குஷ் மலைத்தொடரில் உள்ள பனிப்பாறைகள் விரைவாக உருகி வருவது குறித்து விஞ்ஞானிகள் வெளியிட்டுள்ள தகவல் கவலைக்கிடமானது.
உலகின் வெப்பநிலை 2 டிகிரி செல்சியஸ் அளவிற்கு உயர்ந்தால், இந்து குஷ் மலைத்தொடரின் பனிப்பாறைகள் 2100ஆம் ஆண்டுக்குள் 75 சதவீதம் அளவிற்கு முழுமையாக மறைந்து விடும் என கணிக்கப்பட்டுள்ளது. இது விவசாயம், குடிநீர், உயிரியல் மாசுபாடு உள்ளிட்ட பல்வேறு துறைகளை நேரடியாக பாதிக்கும். இவ்வாறான பனிப்பாறைகள் இல்லாமல் போனால், அப்பகுதியில் வாழும் மக்களின் வாழ்வாதாரம் முற்றிலுமாக பாதிக்கப்படும்.
உலக வெப்பநிலை 2.7 டிகிரி செல்சியஸ் வரை அதிகரித்தால், இந்து குஷ் மலைத்தொடரில் பனிப்பாறைகளில் நான்கில் மூன்று பாகம் முற்றிலுமாக உருகிவிடும் என்றும், வெறும் ஒரு பாகம் மட்டுமே எஞ்சும் என்றும் எச்சரிக்கப்படுகிறது. இது தனித்துவமான புவி அமைப்புகளின் அழிவை மட்டுமல்லாமல், பருவநிலை சமநிலையின் முற்றிலும் வீழ்ச்சியையும் குறிக்கிறது.
பனிப்பாறைகள் மட்டுமல்லாமல் ஐரோப்பாவின் ஆல்ப்ஸ் மலை, அமெரிக்கா மற்றும் கனடா போன்ற நாடுகளில் உள்ள பனிமலைகளும் மோசமாக பாதிக்கப்படலாம். இது உலகின் வெப்பநிலை 2 டிகிரி செல்சியஸ் அளவுக்கு உயர்ந்தாலேயே ஏற்படக்கூடிய நிலை. எனவே பருவநிலை மாற்றத்தை குறைக்கும் திட்டங்களை உடனடியாக உருவாக்கி அமல்படுத்த வேண்டிய அவசியம் நிலவுகிறது.
இந்த நிலையில் தஜிகிஸ்தானில் உள்ள துஷன்பே நகரில் ஐக்கிய நாடுகள் சபை தலைமையில் பனிப்பாறைகள் குறித்து சர்வதேச மாநாடு நடைபெற்று வருகிறது. இதில், பனிப்பாறைகளின் முக்கியத்துவம், அவை உருகுவதால் ஏற்படும் தாக்கங்கள், உலக நாடுகள் எடுக்கும் நடவடிக்கைகள் மற்றும் விழிப்புணர்வு பணிகள் குறித்து விவாதிக்கப்படுகிறது.
வல்லுநர்கள் கூறுவதாவது, கார்பன் உமிழ்வை குறைக்கும் திட்டங்கள் தீவிரமாக முன்னெடுக்கப்பட வேண்டும். 2050ஆம் ஆண்டுக்குள் பூஜ்ஜிய கார்பன் வெளியீட்டை அடைய வேண்டும். இதற்காகப் பாரிஸ் ஒப்பந்தம் வழிகாட்டியாக இருக்க வேண்டும்.
மேலும், சுற்றுச்சூழல் பாதிக்காத மின்சார உற்பத்தி, இயற்கையை பாதுகாக்கும் தொழில்நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தல் மற்றும் செயற்கை பனிப்பாறைகள் உருவாக்கும் முயற்சிகள் ஆகியவையும் பருவநிலை மாற்றத்தை சமாளிக்க உதவும் என வல்லுநர்கள் கருத்து தெரிவித்துள்ளனர். இதில், கடுமையான சட்டங்கள் மற்றும் ஆளுமைகள் மட்டுமே நிலையை மாற்றக்கூடியதாக இருக்கும்.
