இந்தியாவில் இரண்டாவது மனைவி மற்றும் அவர்களின் குழந்தைகளின் சொத்துரிமைகள் குறித்து பொதுவாக மக்கள் தெளிவாக அறிவதில்லை. 1955ம் ஆண்டு இந்து திருமணச் சட்டம் மற்றும் 1956ம் ஆண்டு இந்து வாரிசுரிமைச் சட்டம் ஆகியவை இந்த உரிமைகளை நிர்ணயிக்கும் முக்கிய சட்டங்கள் ஆகும். இந்து திருமணச் சட்டத்தின் படி, ஒரே நேரத்தில் ஒருவருக்கு பல திருமணங்கள் செல்லாது; அதாவது, முதல் திருமணத்தில் இருந்து விவாகரத்து பெறாமல் இரண்டாவது திருமணம் மேற்கொள்ள முடியாது. இப்படியான முறையில் திருமணம் நடந்தால் அது சட்ட ரீதியாக செல்லுபடியாகாது.
இரண்டாவது திருமணம் சட்டப்படி செல்லுபடியாகும்போது, அதாவது முதல் மனைவி உயிரிழந்துவிட்டது அல்லது விவாகரத்து வழங்கப்பட்டதின் பிறகு, இரண்டாவது மனைவி கணவரின் சொத்தில் உரிமை பெற முடியும். ஆனால், முதல் திருமணம் சட்டபூர்வமாக முடிவடைந்தவுடன், அக்கணவரின் சொத்தில் முதல் மனைவிக்கு உரிமை இழக்கப்படும்; பராமரிப்பு மட்டும் நீதிமன்ற உத்தரவுப்படி வழங்கப்படும். இரண்டாவது மனைவியும், இரு மனைவிகளின் குழந்தைகளும் சட்டப்படி கணவரின் சொத்துகளில் சம உரிமை கொண்டவர்கள்.
குழந்தைகள் குறித்தே இந்து வாரிசுரிமைச் சட்டம் 1956 இன் படி, இரண்டாவது திருமணத்திலும் பிறந்த குழந்தைகள் சட்டபூர்வமான வாரிசுகளாக கருதப்படுகிறார்கள். இவர்களுக்கு தந்தையின் சொத்தில் சம உரிமை உண்டு. மற்றபடி, இரண்டாவது திருமணம் செல்லாதபோதும், அந்த திருமணத்தில் பிறந்த குழந்தைகள் சட்டப்படி செல்லுபடியாகும் மற்றும் சொத்தில் பங்கு கோர அனுமதி உண்டு. ஆனால், இரண்டாவது திருமணத்திற்கு முன்பு பிறந்த குழந்தைகள் புதிய கணவரின் சொத்தில் உரிமை பெற முடியாது.
சொத்துரிமைகள் நிலைமையைச் சூழல் மற்றும் திருமணத்தின் சட்டப்பூர்வ தன்மை தீர்மானிக்கும். முதலாவது மனைவியுடன் விவாகரத்து இல்லாமல் இரண்டாவது திருமணம் செய்தால், அது செல்லாது; அதனால் இரண்டாவது மனைவி சொத்துக்களில் உரிமை பெற முடியாது. ஆனால் முதல் மனைவி இறந்ததும் அல்லது விவாகரத்து வழங்கப்பட்டதும் இரண்டாவது திருமணம் செல்லுபடியாகும். கணவர் இறந்த பிறகு, இரண்டாவது மனைவிக்கும் குழந்தைகளுக்கும் சொத்தில் சம உரிமை உண்டு.
