ஆயுர்வேதமும் ஹோமியோபதியும் வெவ்வேறு மருத்துவ முறைகளை பிரதிநிதித்துவம் செய்யும், ஒவ்வொன்றும் தனித்துவமான அணுகுமுறைகளைக் கொண்டுள்ளன. ஆயுர்வேதம், சுமார் 3,500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்தியாவில் தோன்றியது. இது மூலிகைகள், காய்கறிகள், தாதுக்கள் போன்றவற்றைப் பயன்படுத்தி உடலின் மூன்று முக்கிய காரணிகளை (வாட், பிட், கஃ) சமநிலைக்கு கொண்டு வருவதற்கான முறையாகும். ஆயுர்வேதம் நோய் தடுப்பதும், உடலின் மொத்த ஆரோக்கியத்தை மேம்படுத்துவதும் முக்கிய நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
மாறாக, ஹோமியோபதி 18ஆம் நூற்றாண்டில் ஜெர்மனியில் சாமுவேல் ஹானிமன் என்பவரால் உருவாக்கப்பட்டது. இது “குணமாகிறது” என்ற கோட்பாட்டின் அடிப்படையில் செயல்படுகிறது, அதாவது ஒரு பொருளின் குறைந்த அளவு உடலின் நோய் எதிர்ப்பு சக்தியை தூண்டும் முறையில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஹோமியோபதி முறையிலான மருந்துகள் மிகவும் சீரான அளவுகளில் தையலிய பொருட்கள் மற்றும் ஆல்கஹால் கலந்த நீர்த்துப்போகும் முறையில் தயாரிக்கப்படுகிறது, இது குறைந்த பக்க விளைவுகளுடன் சிறந்த பாதுகாப்பை வழங்குகிறது.
ஆயுர்வேதம் பஞ்சகர்மா மற்றும் யோகா போன்ற நடைமுறைகளைக் கொண்டு நோய்களை சிகிச்சையளிக்கும் போது, ஹோமியோபதி குறைந்த அளவிலான மருந்துகளை வழங்கி நோய்களை குணமாக்குவதாக உள்ளது. ஆயுர்வேதம் நோய்களைத் தடுக்கும் முறையில் கவனம் செலுத்துகிறது, ஆனால் ஹோமியோபதி நோய்களை குணப்படுத்துவதை மையமாகக் கொண்டுள்ளது.
