கோவிட்-19 தொற்றுநோய் காலத்தில், மாஸ்குகள் அனைவருக்கும் அவசியமான பாதுகாப்பு சாதனமாக இருந்தது. ஆரம்பத்தில் அது கடினமாக தோன்றினாலும், விரைவில் நம் அன்றாட வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாக மாறியது. தொற்றுநோய் கட்டுப்பாட்டிற்கு பிறகு, மாஸ்குகள் பெரும்பாலும் பயன்பாட்டில் இருந்து விலகின. ஆனால், இப்போது அவை சுற்றுச்சூழல் மற்றும் மனித உடல்நலத்திற்கு புதிய சிக்கல்களை உருவாக்கியிருக்கலாம் என்று ஆய்வுகள் எச்சரிக்கின்றன.
உயர் பாதுகாப்பு கொண்ட என்95 மாஸ்குகள், அறுவை சிகிச்சை மாஸ்குகளைவிட சுற்றுச்சூழலுக்கு அதிக தீங்கு விளைவிப்பதாக கண்டறியப்பட்டுள்ளது. கோவிட் உச்சகட்டத்தில், உலகம் முழுவதும் மாதத்திற்கு சுமார் 129 பில்லியன் ஒருமுறை பயன்படுத்தக்கூடிய மாஸ்குகள் உற்பத்தி செய்யப்பட்டன. பெரும்பாலும் மறுசுழற்சி செய்ய இயலாத இந்த மாஸ்குகள் கடல், பூங்காக்கள் மற்றும் தெருக்களில் கழிவாக மடிந்துள்ளன.
முககவசங்கள் வெளியிடும் மைக்ரோ பிளாஸ்டிக்ஸ் எனப்படும் நுண் பிளாஸ்டிக் துகள்கள் மனித உடலிலும், சுற்றுச்சூழலிலும் கடுமையான விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன. இத்துகள்கள் நுரையீரல், கல்லீரல் போன்ற முக்கிய உறுப்புகளில் சேர்ந்து, பிறப்பு குறைபாடுகள், புற்றுநோய், மரபணு சேதங்கள், ஹார்மோன் சமநிலை மாற்றம், நரம்பியல் செயல்பாடுகளில் பாதிப்பு போன்ற சிக்கல்களுக்கு வழிவகுக்கலாம். இதற்காக, மைக்ரோபிளாஸ்டிக்ஸ் இரத்தம், சிறுநீரகம், தாய்ப்பால் மற்றும் குழந்தைகளின் முதல் மலத்தில் கூட கண்டறியப்பட்டுள்ளது.
ஆராய்ச்சியாளர்கள் வலியுறுத்துவது, இவ்வாறான சுகாதார மற்றும் சுற்றுச்சூழல் அபாயங்களை குறைக்க புதிய கொள்கைகள், பிளாஸ்டிக் கழிவுகளை சரியான முறையில் கையாளல், மறுசுழற்சி முறைகளை மேம்படுத்தல் ஆகியவை அவசியம். ஒவ்வொரு குடிமகனும் தங்களது பங்கு வகித்து சுற்றுச்சூழல் மற்றும் உடல்நலத்தை பாதுகாக்க வேண்டும். இந்த முயற்சிகள் மட்டுமே மாஸ்குகளால் ஏற்படும் புதிய சவால்களை சமாளிக்கும் வழியாகும்.
