தெற்கு ஆசிய அரசியல் சூழலில் நேபாளம் மிகப் பெரிய மாற்றத்தைக் கண்டுள்ளது. இலங்கை, வங்கதேச அரசுகள் கவிழ்க்கப்பட்டதைப் போலவே, மக்களின் புரட்சியால் அங்கு அரசியல் அமைப்பு சிதைந்துள்ளது. இதன் விளைவாக, காத்மாண்டு மேயர் பாலேந்திரா ஷா இளைஞர்களின் ஆதரவுடன் எழுச்சி கண்டுள்ளார். வெளிப்படைத் தன்மை, பொறுப்பு மிக்க ஆட்சி, வாரிசு அரசியலை எதிர்க்கும் நிலைப்பாடு ஆகியவை அவருக்கு அதிக ஆதரவைத் தந்துள்ளன.
ஆனால், சவால்கள் குறைவில்லை. பழைய அரசின் ஆதரவாளர்கள், பாராளுமன்றத்தில் வேரூன்றிய அரசியல் அறிவுஜீவிகள், முடங்கிய நிர்வாக அமைப்புகள் ஆகியவை புதிய தலைமைக்கு தடையாக நிற்கும். அதிலும் ராணுவ தலையீடு மிகப்பெரிய அபாயமாக பார்க்கப்படுகிறது. தற்போது நிலவும் கலவர சூழலில், ராணுவம் அதிகாரம் பெற்றுவிடும் வாய்ப்பும் நிராகரிக்க முடியாத ஒன்றாகும்.
இதற்கிடையில், மன்னராட்சி மீண்டும் வர வேண்டும் என்ற கோரிக்கையும் சிலரால் எழுப்பப்படுகிறது. முன்னாள் மன்னர் ஞானேந்திரா ஷா கூட இதை வலியுறுத்தியுள்ளார். “மன்னராட்சியே அரசியல் ஸ்திரத்தன்மைக்கு உகந்தது” என்ற வாதம் மக்கள் மத்தியில் பரப்பப்படுகிறது. ஜனநாயகத்தின் பெயரில் ஊழல், வாரிசு அரசியல் தொடர்ந்தால், இந்த கோரிக்கை வலுப்பெறும் அபாயம் உள்ளது.
மொத்தத்தில், நேபாளம் புதிய அரசியல் பாதையைத் தேர்வு செய்யும் சந்திப்பில் நிற்கிறது. வாரிசு அரசியல் முற்றிலும் ஒழிந்து, திறமையான ஆட்சி மலருமா அல்லது மீண்டும் ஸ்திரமற்ற அரசியல் வட்டத்தை நோக்கி நகருமா என்பதை அடுத்த தலைமுறை தீர்மானிக்க வேண்டும். இளம் தலைமுறையினர் போராட்டம் ஒன்றை மட்டும் தெளிவுபடுத்தியுள்ளது – ஊழலற்ற, வெளிப்படை ஆட்சிதான் அவர்களின் எதிர்பார்ப்பு.
