தனது பழைய அடையாளத்தை மறைத்து, போல்ட் கண்ணன் (விஜய் சேதுபதி) அறிவுக்கரசனுக்கு (யோகி பாபு) அறிமுகமான பிறகு மலேசியாவிற்கு வந்து அவரது வீட்டிற்குச் செல்கிறார். போல்ட் கண்ணனுக்கும், வீட்டின் எதிர்ப் பெண்ணான ருக்குக்கும் (ருக்மணி வசந்த்) இடையே காதல் மலர்கிறது. ருக்கு தனது வேலையைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதிலும், தனது வீட்டைக் காப்பாற்றுவதிலும் சிக்கல்கள் உள்ளன.
இதைச் செய்ய, போல்ட் கண்ணன் இரண்டு விஷயங்களில் ஈடுபடுகிறார். எனவே, ஒரு பக்கம், வில்லன்கள் குழு அவரைத் தேடுகிறது. மறுபுறம், மலேசிய காவல்துறையும் அவரைத் தேடுகிறது. இந்தப் பிரச்சினையிலிருந்து போல்ட் கண்ணன் மீள்வாரா, அவரது காதலியின் பிரச்சினை தீருமா? எந்தவொரு வகையிலும் ஒருவருக்கு உதவ வேண்டும் என்ற கொள்கையைக் கொண்ட ஒரு ஹீரோவைப் பற்றியது கதை. ஒரு வரி கவர்ச்சிகரமானதாக இருந்தாலும், இயக்குனர் ஆறுமுககுமார் திரைக்கதையில் அதை சுவாரஸ்யமாகவும் சுவாரஸ்யமாகவும் மாற்ற நினைத்திருக்கலாம்.
மலேசியாவுக்கு தனது பழைய குற்றங்களை மறந்து புதிய வாழ்க்கை வாழ வரும் ஹீரோ மீண்டும் அதே பழைய அவதாரத்தை எடுக்க வேண்டும். ஆனால், தனக்குத் தேவைப்படுபவர்களுக்கு எப்படியாவது உதவி செய்து பிரச்சினையைத் தீர்க்கும் தனது பின்னணிக் கதையைப் பற்றி கொஞ்சம் சொல்லியிருக்க வேண்டாமா? நாயகியின் வேலை தொடர்பான பிரச்சனையும், வீட்டைத் திரும்பப் பெறுவதில் உள்ள பிரச்சனையும் ஆழமாக இல்லை. முதல் அறிமுகத்தில், கதாநாயகி தன்னை ஒரு திருடன் என்று நினைத்து ஹீரோவைத் திட்டுகிறார். பின்னர், ஹீரோ கொள்ளையடிப்பதன் மூலம் தனது கடனை அடைப்பது முரண்பாடாக உள்ளது.
மலேசியாவில் சட்டவிரோத சூதாட்டக் காட்சிகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து படம் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. அதன் நீளம் உங்களை அதைச் சோதிக்கத் தூண்டுகிறது. படம் முழுவதும் யோகி பாபு இருந்தாலும், அவரது நகைச்சுவை கதைக்களத்திற்கு உதவ மறுக்கிறது. இருப்பினும், இரண்டாம் பாதி கொஞ்சம் வேகமாக நகர்வது ஆறுதல் அளிக்கிறது. இயக்குனர் கொடுத்த வேலையை விஜய் சேதுபதி கச்சிதமாகச் செய்துள்ளார். கவனம் செலுத்தாமல் வில்லன்களுடன் மோதும் பாணியில், வித்தியாசமான யோசனைகளுடன் வந்து, அவற்றைச் செயல்படுத்தும் பாணியில் நடித்துள்ளார்.
ருக்மணி வசந்த் அழகாக நடித்துள்ளார். ஆனால் அதே உடல் மொழி கொஞ்சம் பலவீனமாக உள்ளது. யோகி பாபு டெம்ப்ளேட் காமெடி செய்கிறார். மோசமான போலீஸ்காரராக நடிக்கும் பப்லு பிருத்விராஜ், அவினாஸ், திவ்யா பிள்ளை உள்ளிட்டோர் தேவையான பங்களிப்புகளைச் செய்துள்ளனர். ஜஸ்டின் பிரபாகரனின் இசை பாடல்களால் மனதை விட்டு நீங்கவில்லை. சாம் சி.எஸ்.ஸின் பின்னணி இசையில் குறைவில்லை. கரண் பி. ராவத்தின் ஒளிப்பதிவு மலேசியாவின் அழகைப் படம்பிடித்துள்ளது. ஃபேனி ஆலிவரின் எடிட்டிங் நீண்ட காட்சிகளைக் குறைத்திருக்கலாம். திரைக்கதையில் கவனம் செலுத்தியிருந்தால், ‘ஏஸ்’ படத்திற்கு அதிக மதிப்பு கிடைத்திருக்கும்.
