இந்தியா-பாகிஸ்தான் எல்லைக்கு அருகில் உள்ள பஞ்சாபின் தாரா வாலி கிராமத்தில் ‘ஆபரேஷன் சிந்தூர்’ ராணுவ நடவடிக்கையின் ஒரு பகுதியாக நடைபெற்றதை அப்பகுதியைச் சேர்ந்த கிராமவாசிகள் நேரில் பார்த்தனர். அதற்குள் ஒரு சிறுவன் தனது தைரியமான செயலில் மூலம் அனைவரையும் கவர்ந்தான். அவர் பெயர் ஷ்ரவன் சிங், வயது பத்து.
இந்திய ராணுவ வீரர்கள் பாகிஸ்தானுக்குப் பதிலடி கொடுக்க அந்த கிராமத்தின் திறந்த வெளியில் வரிசையாக நின்று ராணுவ நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டனர். இந்த நேரத்தில், ஷ்ரவன் சிங் என்ற சிறுவன் வீரர்களுக்கு தண்ணீர், பால், லஸ்ஸி, ஐஸ் கொண்டு வந்து உதவி செய்தான். அவர் வளர்ந்ததும் ராணுவத்தில் சேரவேண்டும் என்ற கனவுடன், போருக்குச் சென்ற வீரர்களை தனது பிஞ்சு கைகளால் உற்சாகப்படுத்தும் செயலில் ஈடுபட்டான்.
அவன் கிராமத்திலிருந்து போர்க்களத்துக்குள் அடைந்த அனுபவம், வீரர்களுடன் ஏற்பட்ட பிணைப்பு, அவரது மனதின் ஆழத்தில் இருந்து வந்த சேவைத்துடிப்பு என்பதை அனைவரும் பாராட்டினர். “நான் பயப்படவில்லை. நான் ஒரு ராணுவ சிப்பாயாகவே உருவாகவேண்டும்” என்று ஷ்ரவன் உறுதியுடன் கூறினான்.
இந்த தைரியமான சிறுவனின் செயல் இந்திய ராணுவ அதிகாரிகளையும் பாதித்தது. 7வது காலாட் படையின் ஜெனரல் ஆபீஸர் கமாண்டிங் மேஜர் ஜெனரல் ரஞ்சித் சிங் மன்ரால் நேரில் வந்து ஷ்ரவனுக்கு பாராட்டு தெரிவித்தார். சிறுவனுக்கு நினைவுப் பரிசும், அவருக்குப் பிடித்த ஐஸ்கிரீமும் வழங்கப்பட்டன.
இந்த நிகழ்வில் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்த சிறுவன், “ராணுவத்தினர் எனக்கு உணவும், ஐஸ்கிரீமும் கொடுத்தார்கள். நான் ரொம்ப சந்தோஷமாக இருக்கிறேன். நிச்சயமாக ஒரு சிப்பாய் ஆகவேண்டும்” என உற்சாகத்துடன் பேசினார்.
அவன் தந்தை சோனா சிங், “என் மகனும் ராணுவத்துடன் ஏற்பட்ட பிணைப்பும் பாராட்டத்தக்கது. அவர்களுக்கு உதவுவதில் அவனுக்கு இருந்த ஆர்வம் எங்களை பெருமைப்பட வைத்தது” என்றார்.
இவ்வாறு ஒரு பத்து வயது சிறுவன் தனது சிறு செயல்களால் தேசிய உணர்வையும், தன்னலம் பாராத சேவையின் பெருமையையும் எடுத்துச் சொல்கிறான். ‘ஆபரேஷன் சிந்தூர்’ ஒரு தாக்குதல் நடவடிக்கையாக இருந்தாலும், அந்த அமைப்பின் பின்னணியில் இந்த மாதிரி மனித நேயக் கதைகளும் எழுதப்படுகின்றன.
